Pichicha, Pocahontas en de Vreemdeling.

Hola! Jaja, we hebben ons tochtje naar en op de actieve vulkaan Pichincha overleefd. Het was een geweldige tocht: omhoog met de 4wheeldrive tot de refuge op 4550 meter, prachtige ruige weg omhoog langs zowaar beetje primitieve...

--Wij op de top van Pichincha...--

...beschavingen. Geklommen tot de top op 4800 meter, via de ruige weg en terug via de easy way. Bij delen echt stijl moeten klauteren met engiszins afschrikwekkende afgronden (nee viel mee, lekker bedekt met wolken haha). Uitzicht was dus helaas ietwat beperkt maar neerkijken op de wolken geeft toch een (letterlijk) goddelijk gevoel... Niet ziek geweest door de hoogte maar wel in zware ademnood bij momenten. Persoonlijk voelde ik mij een longoedeem, haha.

Toen we weer beneden waren (al na 3a4 uur) had de ranger van t reservaat een heuze kolibri gevangen, zie hier het lieve wezentje in Afkes hand, ze was net pocahontas (ja verkeerd scherpgesteld, moest te snel...):


Deze week aantal musea bezocht, genoten van de fiestas en lol gehad met mensen op school. Op sinterklaas stonden Daan en Junte weer voor onze neus, teruggekeerd naar Quito! Gaan zo met ze naar de film.. op Sinterklaas wouden we als cadeau naar HP4 maar na een immense rij bleek deze uitverkocht. De Sint was niet blij geweest met onze gezichtjes noch uitspraken! Vanavond een herkansing..

Meer heugelijk nieuws: we hebben een housemate! Hebben hem alleen nog niet gespot; zijn aanwezigheid wordt slechts bevestigd door het vreemde pakje ham in de koelkast... Voelt raar, bijna een indringer in "ons" huis! Hopelijk is hij een aanwinst voor ons huishoudentje, hij had in ieder geval wel onze afwas gedaan (schaamte kleurde onze wangetjes rood... blijdschap maakte ze echter snel weer normaal).
Tot snel en veel liefs uit het al iets minder warme Quito.