fotos meeeer! onzinnig veel.

Oo, Islas Ballestas, vogels, pinguins en zeeleeuwen!


O even het zwembad tussendoor hoor.... Ons hostel in Huacachina.. =)


Lieeeef! En een kabaaaaaaaaaaaaaaal!


Zeeleeuwen, heel veel zeeleeuwen...


Haha, wij. Sorry er komen onzinnig veel foto´s.


Vogels! Pelikanen! Pinguins!


Hahaha


Afke en God.


Best mooi.

Oase by night, straks een by day... Sorry van de blurr, ik shakte nog van het sandboarden...


Haaaaammmmmmmmmmmm haaaammmmmmm kaaas (ooo nu wil ik een bruine boterham met kaas!)


Jaaa, een heuse TORNADO! (of gewoon een zandhoosje hoor..)


Slokje wijn? Ga vooral eens naar de grootse vineyard van Zuid Amerika!


Zien jullie dat stipje dat naar beneden scheurt? DAS AFKE!!!!!


Nee, dit is geen echte Nazca-line (well, debatable) maar wel hetzelfde idee maar dan bij Paracas. De foto`s van onze vlucht over de lines van Nazca zijn te onduidelijk voor de weglog, sorry.. maar dis ook buitenaards toch?!


Oase, oase...


Het bewijs! Afke, Anne en Maartje in de woestijn!

De Oase en de Ontmoeting (pampampampaaaam)

Dag allemaal!

Wij zitten lekker bij een oase in de woestiiijjn. Het is hier heeel warm en we hebben een zwembad bij ons hostel! En we hebben al twee dagen gebarbecued met iedereen hier en ook gesandboard! Dat was heeeeel leuk en hoog en onverantwoord, maar niet gevaarlijk horo pappies en mammies.
Maar nu komt de klap op de vuurpijl... we zijn hier, in een heel klein plaatsje in de woestijn in peru, een meisje uit onze vroegere klas tegengekomen!!!!!!! Maartje Lugtenborg!! Hoe bizar en verschrikkelijk leuk is dat??!!
Maartje heeft als vrijwilliger in een kindertehuis in Huaraz, Peru gewerkt. Ze is hier al 5 maanden en gaat bijna naar huis. En nu reist ze dus rond, en belandde ook zij in Huacachina. Ze zocht een Engelse vriend in ons hostel, en toen ze op de lijst keek, stonden daar 2 bekende namen.. Toen wij even later vn ons ontbijt terugkwamen stond daar een heel enthousiast mannetje te schreeuwen over onze friend Marcia.. (Maartje in het spaans). Wij hadden geen idee over wie hij het hadd, maar toen stond daar een hupsende Maartje, heeel cool! We gaan met haar en Lawrence, de Brit, morgen naar Pisco. Pinguins! Daarna gaan we samen verder noordelijk.
Oja, voor wie het nog niet wist, op 3 maart vliegen wij vanaf Guayaquil naar Panamaaa!!
Nou, wij gaan nog even naar het zwembad (muahahahaha). Als het goed is gaan we morgen ook nog wijnproeven, we hebben het er maar druk mee.
Liefs,
Een heele bruine en zanderige en relaxte Afke en Anne!!

Foto´s Colca-canyon

In de colcacanyon hebben we natuurlijk weer wat mooie plaatjes gemaakt, hier een kleine selectie.


Vicuñas! Dit is een lamasoort die niet veel meer voorkomt, alleen in dit gebied zijn ze veel te zien. Maar dichterbij komen is helaas niet mogelijk..


Volksdansende kindertjes in prachitge traditionele kleding. De traditionele dansen hier kunnen overigens wel wat.. heftig zijn. Savonds werd er een dans door een man en een vrouw voor ons opgevoerd die verdacht veel leek op ´the act of love´ en eindigde in een gevecht waarbij ze elkaar met touwen sloegen.. Ja zo onschuldig waren die inca´s niet..


Dit is geen rivier, maar een stroom water die over de weg liep en waar wij met de bus door heen moesten! Dit komt hier overigens erg vaak voor.. Foto is uit busraam gemaakt.


Een mooi uitzichte over de ontzettend groene colcacanyon.


Hoezo letterlijk?


Jaa een van de condors!! Het is een zeer scheve foto, ik weet het, maar ze waren zó snel weg.. In het echt was het veel spectaculairder, maarja het is een bewijs!


Een kudde alpaca´s (andere lamasoort) voor de sneeuw.


En tot slot nog een keer de Colca canyon!

Sommige foto´s zijn iets donker, omdat het contrast van afkes camera (ja anne was niet echt in staat om veel foto´s te maken..) iets te donker stond in het begin..

Nou Nederlanders, het ga jullie goed!

Liefs,
Afke en Anne

ColcaConyonCondor en het ziekenhuis

Jahaa, alweer een update! We moeten toch iets, we moeten tot vanavond 10 uur wachten om met een nachtbus naar Nazca te gaan dus we ver-internetten onze tijd maar even... De tour naar de Colca Canyon was leuk, afgezien van het feit dat ik (Anne) er een tijdje van in het ziekenhuis heb doorgebracht... (en Afke ook want die week niet van mijn zijde, heel lief!) Goed, de eerste dag van de tour was erg leuk: leuke groep (overheerst door een superactieve en luide Amerikaanse die verslaafd is aan shoppen zoals ze uurlijks verkondigde) ontzettend leuke gids en mooie landschappen (al verbleekten die wat naast de Bolivia-tour, we raken verwend!) ´s Avonds onder het eten genoten van lokale dansen en jaja er natuurlijk ook aan deelgenomen. De tweede dag werd ik echter wakker met misselijkheid en maagkrampen en gedurende de ochtend werd het ondragelijk, ondanks meerdere pillen die ik van iedereen aangeboden kreeg. De gids raakte wat bezorgd en eiste dat ik naar het ziekehuis ging, waar ik het overigens inmiddels erg mee eens was.. In het ziekenhuis werd al snel duidelijk dat ik een veel voorkomende reizigersziekte: ¨Reizigers diarree¨ had, wat niet zozeer diarree dan wel ontzettende buikpijnen inhoudt (in mijn geval). Ik mocht kiezen tussen een lading pillen of een eenmalige injectie. Het laatste leek me beter, maar dat was voor ik de afmeting van de injectie had gezien. Nee hoor, het was niet pijnlijk maar duurde wel een aantal minuten voordat de spuit leeg was.. Maar mensen, ik zit hier nu met nog slechts een beetje buikpijn dus alles komt goed!
De tour was voor de rest geslaagd hoor, we hebben zelfs twee condors van slechts 10 meter afstand gezien, ze vlogen zomaar over ons busje! De gids en driver waren in hun nopjes, het was heel speciaal =) En we weten nu alle incaverhalen over de afkomst van lama´s, alpaca´s en nog veel meer, de gids had het geheugen van een.. olifant (hm, dat lijkt engiszins misplaatst hier, maar goed).
Okidoo, volgende post komt dus waarschijnlijk vanuit Nazca! We hopen met twee duitsers van de tour te reizen, even afwachten of er nog 2 plaatsen vrij zijn in de nachtbus.. Liefs van ons, inmiddels alweer vanuit een redelijk zonnetje..

En toen waren we weer in Peru!

Hallo vriendjes en vriendinnetjes,

Voor zover we een ¨thuiskomgevoel¨ kunnen hebben aan de andere kant van de wereld: we zijn weer ¨thuis¨ in Peru! Chili was heerlijk, vooral door de zon, zee en het strand maar ook wel erg vermoeiend door de mannen. We hebben tot nu toe nog niet zó´n erge machocultuur meegemaakt, het was bij momenten ondragelijk. Een stukje assertiever en zeker een stukje agressiever zijn we nu in Arequipa beland, een stad in het zuiden van Peru. Het weer is wat slechter(lees: wat Nederlandser), het regent veel en aan straatputten doen ze hier niet echt. Komt dan ook wel voor dat je een stuk om moet lopen omdat de je anders de straat door moet zwemmen...
We vonden het wel weer eens tijd voor een tourtje dus morgen gaan we twee daagjes naar de Colca Conyons, de diepste canyons in de wereld! Hopelijk spotten we ook een paar condors (ik wist niet dat ik dit ooit zou willen: vogels kijken.. maar toch wil ik het! lekker puh!) Daarna vertrekken we naar de Nazca lines, vervolgens naar Ica om te sandboarden bij een Oase en daarna misschien wel pinguïns spotten op een eiland bij Pisco in de buurt.. Daarna gaan we een vriendje opzoeken in Lima. Met nog twee gave tussenstops reizen we dan helemaal thuiserig naar Ecuador om op 3 maart van Guayaquil naar Panama City te vliegen!
Ok, ik heb gewoon niet echt veel meer te melden hoe is het mogelijk..
Nog een dingetje: IK WAS OP TV! IN PERU! HAAAA! De meisjes die in ons hostal werken hadden een clip aangevraagd op tv en hem aan mij (Anna uit Duisland maar dat nemen we even voor lief) opgedragen... Ik stond te springen, hoe leuk?! NOU DAG!
Veel liefs van ons!!

Meer foto's Bolivia:

En van Bolivia naar Chili!

Dag lieve mensen!
Inmiddels hebben wij Bolivia alweer veruild voor Chili, dat veeel warmer, maar helaas ook dubbel zo duur is. Daarom gaan we na nog een paar daagjes strand (yeah!) weer terug naar Peru. Maar goed, wat hebben wij zoal gedaan sinds 22 januari? Eens even kijken, na Copacabana zijn we naar La Paz vertrokken, de grootste stad van Bolivia. Spectaculair veel hebben we er niet beleefd, omdat anne door een griepje geveld was. Wel was Evo Morales, de nieuwe president alom aanwezig (helaas niet in levende lijve), en was het verder een aangename stad. Na een dag of 4 hadden we het wel weer gezien en hebben we de bus naar Oruro gepakt, om van daar naar Uyuni te reizen. Uyuni ligt in het zuidwesten van Bolivia en staat bekend vanwege zijn spectaculaire zoutvlaktes, geysers, flamingo´s, woestijnen, gekleurde meren en nog veeel meer. U begrijpt waarom we daar heen moesten.De busreis was helaas niet zo prettig.. Van Oruro naar Uyuni is de weg vrij slecht, en de trip duurt normaal 10 uur. Helaas had het nogal geregend en was de weg nog slechter dan normaal. De rit duurde uiteindelijk een zeel hobbelige 15 uur (!), met stops om de weg te fiksen. He leukste was nog wel dat wij achterin tussen 2 indianen die illegaal meereden en een dronken vent ingeklemd zaten.. Fun! Na dat we toch echt zijn whiskey en bier niet wilden, viel de zuiplap in een diepe, naar alcohol stinkende slaap, gelukkig. Maaaar, toen de bus ´s ochtends weer eens stopte, en alle mannen de bus uit moesten om de weg te fiksen, keerde de zuiplap niet meer terug!! Hij is verdwenen in het Boliviaanse hoogland! Hopelijk wordt er naar hem gezocht.. Maar goed, eigen schuld!Goed, in Uyuni hebben we een tour gezocht en gevonden, en op 31 januari gingen wij de zoutvlaktes op! In een rammelende jeep vol met fransen en 1 taiwanner hebben we 3 dagen lang door de meest spectaculaire landschappen ter wereld gereden. Echt, onbeschrijfelijk. Ik denk dat het nu meer zin heeft om wat foto´s te plaatsen dan veel te typen.
Maar goed, een korte beschrijving. Eerst zijn we naar de zoutvlaktes gereden. Doordat het veel regent staat er een heel dun laagje water op, waar de jeeps dus gewoon doorheen rijden! Uiteindelijk stap je bij een hotel van zout uit, en daar sta je dan met nog 100 andere toeristen hilarische foto´s te maken. Na de lunch reden we het hoogland in, ruige landschappen, hobbelige weg, je snapt het wel. De nacht brachten we in een hospedaje door met nog een andere groep, waarmee we ons met poker vermaakt hebben. Erg gezellig.De volgende dag zijn we langs een aantal meren met ontelbaar veel flamingo´s gereden, cool he! Het zijn echt gekke beesten, en ze zijn roze door de algen die ze eten. Gelunched in de échte woestijn, een prachtige regenboog gezien, zeer aparte erosie, en meer van dat soort moois. De nacht dit keer écht afegelegen doorgebracht. (Al was het een kamp waar alle 20 groepen deze nacht verbleven, gezellig!) Zonder elektriciteit enzo. De volgende ochtend heel vroeg opgestaan om de sunrise over een geyser te zien, ware het niet dat het bewolkt was :(. De geyser en kokende, stinkende, borrelende poelen waren zeer fascinerend. Je kunt dus doodgaan als je in zo´n ding valt, en er staat geen hek of wat dan ook voor. Dat kan alleen in Bolivia ;-). Daarna lekker in volkomen natuurlijke hotsprings gebadderd (nouja, ik dan, anne ging voor het voetenbad). En naar de grens met Chile gereden.En daar eindigde onze fantastische, bizarre, onbeschrijfelijk mooie tour. Wat een ervaring zeg, jeee.
Goed, met een bus naar Chili gegaan, twee leuke amerikanen ontmoet met wie we de meteen maar weer de maanvallei hebben bezocht. Wederom een zeer bizar landschap, allemaal erosie, helemaal de maan. We hebben de sunset over de woestijn aanschouwd onder het genot van een fles Gato Negro, auwschum! Helaas moesten we gister al weer afscheid van hun nemen. En nu zitten we hier in een internetcafe de tijd te doden tot dat onze bus gaat (over.. 5 uur, jeej..).
Onze next stop is Arica, en waarschijnlijk volgend bericht vanuit peru dus!Ik hoop dat blogger stop met errorren en onze foto´s er even op zet.. Anders lukt het andré misschien wel..
Chao amigos!
Dikke kus,
Afke en Anne