En van Bolivia naar Chili!

Dag lieve mensen!
Inmiddels hebben wij Bolivia alweer veruild voor Chili, dat veeel warmer, maar helaas ook dubbel zo duur is. Daarom gaan we na nog een paar daagjes strand (yeah!) weer terug naar Peru. Maar goed, wat hebben wij zoal gedaan sinds 22 januari? Eens even kijken, na Copacabana zijn we naar La Paz vertrokken, de grootste stad van Bolivia. Spectaculair veel hebben we er niet beleefd, omdat anne door een griepje geveld was. Wel was Evo Morales, de nieuwe president alom aanwezig (helaas niet in levende lijve), en was het verder een aangename stad. Na een dag of 4 hadden we het wel weer gezien en hebben we de bus naar Oruro gepakt, om van daar naar Uyuni te reizen. Uyuni ligt in het zuidwesten van Bolivia en staat bekend vanwege zijn spectaculaire zoutvlaktes, geysers, flamingo´s, woestijnen, gekleurde meren en nog veeel meer. U begrijpt waarom we daar heen moesten.De busreis was helaas niet zo prettig.. Van Oruro naar Uyuni is de weg vrij slecht, en de trip duurt normaal 10 uur. Helaas had het nogal geregend en was de weg nog slechter dan normaal. De rit duurde uiteindelijk een zeel hobbelige 15 uur (!), met stops om de weg te fiksen. He leukste was nog wel dat wij achterin tussen 2 indianen die illegaal meereden en een dronken vent ingeklemd zaten.. Fun! Na dat we toch echt zijn whiskey en bier niet wilden, viel de zuiplap in een diepe, naar alcohol stinkende slaap, gelukkig. Maaaar, toen de bus ´s ochtends weer eens stopte, en alle mannen de bus uit moesten om de weg te fiksen, keerde de zuiplap niet meer terug!! Hij is verdwenen in het Boliviaanse hoogland! Hopelijk wordt er naar hem gezocht.. Maar goed, eigen schuld!Goed, in Uyuni hebben we een tour gezocht en gevonden, en op 31 januari gingen wij de zoutvlaktes op! In een rammelende jeep vol met fransen en 1 taiwanner hebben we 3 dagen lang door de meest spectaculaire landschappen ter wereld gereden. Echt, onbeschrijfelijk. Ik denk dat het nu meer zin heeft om wat foto´s te plaatsen dan veel te typen.
Maar goed, een korte beschrijving. Eerst zijn we naar de zoutvlaktes gereden. Doordat het veel regent staat er een heel dun laagje water op, waar de jeeps dus gewoon doorheen rijden! Uiteindelijk stap je bij een hotel van zout uit, en daar sta je dan met nog 100 andere toeristen hilarische foto´s te maken. Na de lunch reden we het hoogland in, ruige landschappen, hobbelige weg, je snapt het wel. De nacht brachten we in een hospedaje door met nog een andere groep, waarmee we ons met poker vermaakt hebben. Erg gezellig.De volgende dag zijn we langs een aantal meren met ontelbaar veel flamingo´s gereden, cool he! Het zijn echt gekke beesten, en ze zijn roze door de algen die ze eten. Gelunched in de échte woestijn, een prachtige regenboog gezien, zeer aparte erosie, en meer van dat soort moois. De nacht dit keer écht afegelegen doorgebracht. (Al was het een kamp waar alle 20 groepen deze nacht verbleven, gezellig!) Zonder elektriciteit enzo. De volgende ochtend heel vroeg opgestaan om de sunrise over een geyser te zien, ware het niet dat het bewolkt was :(. De geyser en kokende, stinkende, borrelende poelen waren zeer fascinerend. Je kunt dus doodgaan als je in zo´n ding valt, en er staat geen hek of wat dan ook voor. Dat kan alleen in Bolivia ;-). Daarna lekker in volkomen natuurlijke hotsprings gebadderd (nouja, ik dan, anne ging voor het voetenbad). En naar de grens met Chile gereden.En daar eindigde onze fantastische, bizarre, onbeschrijfelijk mooie tour. Wat een ervaring zeg, jeee.
Goed, met een bus naar Chili gegaan, twee leuke amerikanen ontmoet met wie we de meteen maar weer de maanvallei hebben bezocht. Wederom een zeer bizar landschap, allemaal erosie, helemaal de maan. We hebben de sunset over de woestijn aanschouwd onder het genot van een fles Gato Negro, auwschum! Helaas moesten we gister al weer afscheid van hun nemen. En nu zitten we hier in een internetcafe de tijd te doden tot dat onze bus gaat (over.. 5 uur, jeej..).
Onze next stop is Arica, en waarschijnlijk volgend bericht vanuit peru dus!Ik hoop dat blogger stop met errorren en onze foto´s er even op zet.. Anders lukt het andré misschien wel..
Chao amigos!
Dikke kus,
Afke en Anne